Dünya genelinde miyopik (yakını net görememe) bozukluğun hızla arttığı ve 2050 yılına kadar 740 milyonu aşkın genç kişinin bu rahatsızlığa sahip olabileceği öngörülüyor. Yeni yapılan bir araştırma, özellikle gelişen teknoloji ve yaşam tarzı değişikliklerinin, genç yaşta miyopi (uzakları görememe) gelişimine zemin hazırladığını ortaya koydu. Çalışma, bu hızla devam eden eğilimle, miyopluk oranlarının küresel çapta önemli bir sağlık sorunu haline gelebileceğini vurguluyor.
Araştırmaya göre, dünya genelinde miyop oranları son yıllarda önemli bir artış gösterdi. Bilgisayar, telefon ve diğer dijital ekranlarla geçirilen sürelerin artması, çocukların ve gençlerin göz sağlığını olumsuz etkileyerek miyopi gelişimine yol açıyor. Ayrıca, iç mekanlarda geçirilen zamanın fazlalığı ve doğal ışık eksikliği de miyop riskini artıran faktörler arasında yer alıyor. Araştırma, 2050 yılı itibarıyla dünya nüfusunun yaklaşık üçte birinin miyop olabileceğini ve özellikle genç yaş gruplarının büyük bir kısmının bu durumdan etkileneceğini öngörüyor.
Miyopi, görme bozukluklarının başında gelen bir hastalık olup, kişinin uzak mesafeleri net görmesini engeller. Erken yaşta başlayan miyopi, ilerleyen yaşlarda görme kaybına ve diğer göz hastalıklarına yol açabilir. Uzmanlar, bu durumu durdurmak için çocukların ve gençlerin dijital ekran kullanım sürelerinin kısıtlanması ve dışarıda daha fazla vakit geçirmelerinin teşvik edilmesi gerektiğini belirtiyor.
Araştırmanın yazarları, miyopluk oranlarındaki artışın toplum sağlığını ciddi şekilde tehdit edebileceğini vurgularken, göz sağlığı için daha fazla önlemler alınması gerektiğini ifade ediyor. Bununla birlikte, göz muayenelerinin erken yaşta yapılması ve miyopi gelişiminin izlenmesi, tedavi edilebilirliğini artırmak adına kritik önem taşıyor.
Bilim insanları, miyopinin küresel bir sağlık sorunu olma yolunda hızla ilerlediğini belirterek, bu durumun dünya çapında göz sağlığı politikalarını şekillendirecek önemli bir konu olacağını ifade ediyor. 2050’ye kadar miyopi oranlarındaki artış, dünya genelinde görme bozukluklarıyla mücadele için daha kapsamlı sağlık stratejilerinin geliştirilmesi gerektiğini ortaya koyuyor.